Następnym etapem rozwoju umiejętności kontrolowania kajaka jest odzyskiwanie równowagi przy pomocy wiosła i wody. Zanim jednak nauczymy się eskimoski i podpórek, poznajmy kilka podstawowych i ważnych zasad podczas spływu kajakowego. W ten sposób będziemy przygotowani do wykorzystania naszych umiejętności w różnych sytuacjach. Wykonywanie ruchów ratunkowych musi być błyskawiczne, praktycznie automatyczne, a więc należy je ćwiczyć często.
W rozdziale tym pokazujemy także, jak uczyć innych. Podczas ćwiczeń wielokrotnie wywrócisz się w kajaku. Jest to sytuacja potencjalnie niebezpieczna, a więc pamiętaj, żeby nigdy nie ćwiczyć samemu.
Zacznij od dokładnej obserwacji, jak wiosło przesuwa się po powierzchni lub pod powierzchnią wody; co powoduje jego zanurzanie, a co powoduje wynurzenie, jak trudno je przepchnąć, a jak łatwo prześlizgnąć po wodzie. Łatwiej wykonać te ćwiczenia bez kajaka, stojąc w wodzie do pasa. Powinieneś zaobserwować trzy następujące zjawiska.
Po pierwsze, szybko naciśnięte wiosło daje zdecydowany opór, na którym można się podeprzeć. Zwróć jednak uwagę, że te opór powstaje tylko jeśli pióro jest poziomo, równolegle do powierzchni wody. Dlatego w czasie podpórki staraj się utrzymywać pióro poziomo i blisko powierzchni wody.
Po drugie, zauważ, że podczas przesuwania w wodzie pióra ustawionego pod kątem wznoszącym, powstaje siła skierowana do góry. Zjawisko to związane jest z ruchem wiosła, a więc siła zniknie jeśli pióro się zatrzyma. Poruszając ciągle wiosłem można dowolnie długo utrzymywać działanie siły podtrzymującej.
Po trzecie, pióro nie stawia prawie żadnego oporu, jeśli przecina wodę krawędzią. Można wykorzystać to zjawisko do szybkiego wyciągnięcia zatopionego pióra i uniknięcia wywrotki podczas spływu kajakowego.
Pamiętając o tych trzech faktach masz podstawy dobrej pracy wiosłem na spływie kajakowym. Musisz się jeszcze nauczyć jak poprawnie wykorzystywać ruch ciała podczas spływu kajakowego.
Prawdopodobnie najważniejszym elementem udanej podpórki, czy eskimoski jest ruch bioder. Chodzi o to, że w momencie, w którym zaczynasz się wywracać, nie należy starać się od razu podnieść całego swojego ciała. Najpierw trzeba ruchem bioder postawić kajak, a dopiero później martwić się o resztę ciała. Z początku może wydawać się to trudne, ale im szybciej opanujesz tą zasadę, tym lepiej. Podczas podpórki myśl raczej o tym, że chcesz wciągnąć kajak pod siebie, a nie wypchnąć ciało nad kajak. To samo myślenie można wykorzystać podczas nauki eskimoski. Ruch bioder wykonywany jest za pomocą mięśni brzucha, które zginają talię i podnoszą kolano, które następnie popycha do góry pokład kajaka. Podobny ruch możesz już znać z opisanego wcześniej manewru skręcania na przechyle.
Ruch bioder najłatwiej ćwiczyć trzymając się rękami czegoś nieruchomego. Może to być pomost, brzeg basenu, albo kolega stojący w wodzie. Podczas wykonywania ruchu bioder ważna jest dobra kontrola kajaka nogami. Trzeba więc ,,trzymać” kajak nogami, pięty kierując w dół, a kolana w górę.
Zacznij od delikatnej ,,utraty równowagi”, po której wciągniesz kajak pod siebie. Potem możesz przewrócić się tak, żeby całe ciało leżało na wodzie, a kajak postawisz przy pomocy ruchu bioder. Ostatnim ćwiczeniem jest całkowite wywrócenie kajaka do góry nogami, a następnie próba jego postawienia.
Ćwicząc ruch biodrami staraj się przyciągać tułów możliwie blisko pokładu kajaka. Przeciwnym ustawieniem ciała jest dalekie odchylenie się w bok od kajaka. Zwróć uwagę, że gdy ciało jest blisko kajaka na spływie kajakowym, potrzeba znacznie mniej siły, żeby go postawić. Zauważ także, że jeżeli ruch biodrami jest szybki i silny, ciało samo zaczyna podążać za tym ruchem, a energia obracającego się kajaka prawie wyciąga Twój tułów z wody. Pamiętanie o tych zjawiska bardzo pomaga przy ostatniej fazie eskimoski, ale również jest bardzo ważne do nauki podpórek.
Warto także pamiętać, że woda zwalnia Twój ruch, kiedy przewracasz się w kajaku na spływie kajakowym. Oznacza to, że gdy całkowicie straciłeś równowagę i kontakt z wodą jest nieunikniony, warto pozwolić na wywrotkę, a dopiero później zrobić podpórkę podnosząc siebie i kajak. W ten sposób większość energii wywracającego się ciała pochłonie uderzenie w wodę. Potem można spokojnie rozpocząć podnoszenie się za pomocą wiosła na powierzchni wody. W przeciwnym przypadku, gdy będziesz do końca walczył o utrzymanie równowagi, wylądujesz w wodzie z głęboko zatopionym wiosłem. Warto więc przyjąć pozycję do podpórki od razu jak zaczynamy się wywracać. Wtedy będziemy mogli działać, gdy tylko uderzymy ciałem w wodę.
Strach przed sytuacją, w której jesteśmy pod kajakiem, głową w dół, może być paraliżujący podczas spływu kajakowego. Należy więc zapewnić sobie możliwie komfortowe warunki do ćwiczeń podpórek i eskimoski.
Przede wszystkim musi być koło Ciebie ktoś, kto będzie mógł pomóc w sytuacji, gdyś coś się nie uda. Najlepiej ćwiczy się na basenie, gdzie nie ma fal, a woda jest ciepła i przejrzysta. Jednak każde spokojne i wystarczająco głębokie miejsce może być równie dobre do ćwiczeń.
Pływak na wiosło może być także bardzo przydatny, bowiem dzięki niemu uzyskujemy stabilne podparcie i możemy spokojnie ćwiczyć perfekcję ruchu bioder i reszty ciała. Eskimoska wykonywana przy pomocy pływaka na wiosło może być robiona bez pośpiechu, z pełną świadomością wszystkich ruchów.
Zacisk na nos i okulary pływackie lub maska do nurkowania także pomagają w spokojnym ćwiczeniu najważniejszych elementów. Jeśli pominąłeś podstawy bezpieczeństwa na spływie kajakowym, koniecznie przeczytaj go przed przejściem dalej.
